Καλημέρα και σήμερα...

 

 

Καλημέρα και σήμερα,φίλοι μου και καλό μήνα....Επιτέλους το Φθινόπωρο έγινε...Φθινόπωρο!!! Το κρύο μας μάζεψε στο σπίτι και οι βροχές μας έκλεισαν μέσα...Ευκαιρία για δουλειές του σπιτιού... Ήρθε η ώρα της τακτοποίησης των καλοκαιρινών σπόρων και της προετοιμασίας για την ανταλλαγή ή αποστολή τους...

Πηγή Το ήθος που χάσαμε

...πριν τους αποθηκεύσετε σε βαζάκια φροντίστε να σιγουρευτείτε ότι οι σπόροι έχουν στεγνώσει καλά...Βάλτε με προσοχή τις ετικέτες στα βάζα με την ονομασία και τα χαρακτηριστικά του σπόρου όπως τον τόπο προέλευσης ή το είδος του καρπού τους...

..φυλάξτε τα σε μέρος ξηρό...Εγώ τα βάζω στη βιβλιοθήκη μου πλάι στα βιβλία που αγαπώ πολύ για λόγους κυρίως σημειολογίας...θέλοντας δηλαδή να δηλώσω πως οι σπόροι μαζί με τα βιβλία είναι οι θησαυροί μου...κι αυτό είναι αλήθεια....

...και φυσικά χαρίστε όσους σπόρους σας περισσεύουν σε φίλους και γνωστούς...γιατί έτσι θα βοηθήσετε στη στροφή προς τη γη,την αυτάρκεια και την ελευθερία όλων μας...

...αυτός είναι και ο καιρός του τρύγου για όσους καλλιεργούν το ευλογημένο σταφύλι...Ο τρύγος πρέπει να γίνεται στην ώρα του...όταν δηλαδή τα σταφύλια έχουν ανεβάσει όλα τα σάκχαρά τους... Από εκεί έλεγε ο λαός το "Θέρος,τρύγος,πόλεμος"...όλα θέλουν την ώρα τους...Έτσι κι εμείς ευτυχώς προλάβαμε να μαζέψουμε τα περισσότερα σταφύλια πριν πιάσουν οι βροχές...Τα πρώτα τα ετοιμάσαμε για κρασί και ξύδι...

 ...τα πατήσαμε με την πολύ βολική μέθοδο της σακούλας...

 ...τα ρίξαμε σε ένα βαρέλι μαζί με τα τσάμπουρα(πολλοί τα βγάζουν ) ώστε να πάρει χρώμα το κρασί...

 ...κι αφού γεμίσαμε σχεδόν ένα μεγάλο βαρέλι με κάνουλα...

 ...η μυρωδιά του μούστου που βράζει...φανταστική...

 ...μετρήσαμε τους βαθμούς του...Ανάμεσα 11,5 και 12,5 είναι καλά σύμφωνα με τα βιβλία...αν και ο πατέρας μου επιμένει πως το καλό κρασί πρέπει να αρχίζει τη ζύμωση ανάμεσα στους 12,9 και 13,1 βαθμούς...Έτσι έκαναν πάντα στο χωριό του...

...λίγες μέρες μετά τραβήξαμε το μούστο από τα τσάμπουρα(τα τσάμπουρα μπορείτε να τα κάνετε κόμποστ ή να τα δώσετε σε φίλους που φτιάχνουν τσίπουρο)...

 ...καλό το χρώμα του μούστου...για ροδίτη...

 ...και το ρίξαμε μέσα σε ένα βαρελάκι...εκεί το αφήσαμε να...βράζει στο ζουμί του...θα το αφήσουμε εκεί μέχρι να τελειώσει ο βρασμός...οπότε θα το μεταγγίσουμε σε γυάλινα δοχεία....
 

 ...μεγάλο πανηγύρι το πλύσιμο του δοχείου...

...τη δεύτερη δόση σταφυλιών την κάναμε μούστο συμπυκνωμένο για μουσταλευριά, μουστοκούλουρα ή ό,τι άλλο...Η μέθοδος η ίδια...Τα πατήσαμε με τη σακούλα,στραγγίξαμε αμέσως και πήραμε το μούστο(είναι σημαντικό ο μούστος να "κοπεί" και να καθαρίσει αμέσως,πριν αρχίσει η ζύμωση),τον βάλαμε σε κατσαρόλες και αρχίσαμε να τον βράζουμε(φέτος δε χρησιμοποιήσαμε στάχτη)...Ξαφρίσαμε καλά το μούστο μέχρι να μη βγάζει άλλο αφρό...

Κατόπιν περάσαμε το μούστο από τουλπάνι και -καθαρό πια-αρχίσαμε να τον συμπυκνώνουμε...Τον σιγοβράσαμε για μιάμιση ώρα ώσπου να μείνει το ένα τρίτο της αρχικής ποσότητας... Το χρώμα του πρέπει να είναι ανοιχτό καφετί...

...τέλος τον βάλαμε σε μπουκάλια και στην κατάψυξη ώστε να έχουμε για το χειμώνα...Φυσικά φτιάξαμε-για το καλό- και την παραδοσιακή μουσταλευριά...

...τα ζώα του κτήματος αυξάνονται...

 

...νέες φιλίες πλάθονται(η Βάλια και ο Δαρείος...μεγάλη αγάπη κι ας πρόκειται για σκύλο και γάτα)...

...νέα μέλη,η γατούλα μας,η...Ταρζάν...τη βρήκαμε στο δρόμο...

...ο βροχερός καιρός βοήθησε και τα εργόχειρα...Ξεκαθάρισμα ρούχων και κόψιμο όσων δε φοριούνται σε κουρέλια...Δουλειά του χειμώνα έλεγε η γιαγιά μου,αφού τότε έβρισκε χρόνο να ετοιμάζει τα κουρέλια για τον αργαλειό που έστηνε το καλοκαίρι...

...αλλά εγώ βρήκα την ευκαιρία και έφτιαξα ήδη με κουρέλια μια τσαντούλα για...πολλές χρήσεις...

...και μια ψευτοκουρελού που ...ετοιμάζεται και θα σας τη δείξω μόλις τελειώσει...

...και η ζωή κυλάει γεμάτη νέες ημέρες,νέες συγκινήσεις,νέες ασχολίες...με περιμένουν πολλά ακόμη για τη υποδοχή του χειμώνα...όπως η άσπρη κολοκύθα που μου χάρισαν και που πρέπει με τη σειρά της να γίνει γλυκό του κουταλιού...

...το άσπρισμα του κοτετσιού και η σπορά κι άλλων λαχανικών...

...πάντα υπάρχουν δουλειές στο αγρόκτημα...αλλά είναι δουλειές που μου δίνουν χαρά... δεν με κουράζουν...το αντίθετο ...δίνουν νόημα στη ζωή μου...είναι υπέροχη η αίσθηση της ξεκούρασης μετά από μια κοπιαστική μέρα κοντά στη φύση...ένας καφές γλυκός μαζί με ένα κομμάτι ζεστού χαλβά με μπόλικη κανέλα και ζάχαρη...

...κοπιάστε,φίλοι μου...εύχομαι να είναι τόσο γλυκιά η ζωή μας...δε λέω να μην υπάρχουν θλίψεις... λέω να έχουμε κουράγιο και αγαπημένους ανθρώπους γύρω μας όταν τις αντιμετωπίζουμε... τότε και οι θλίψεις λυτρώνουν...